Bureaus verdwenen!

Gisteren werd het plotseling toch nog een lange dag. Om 17.15 begonnen we een gesprek met een van de directeuren van het bedrijf waar wij een ruimte huren voor ons kantoor. Hij was duidelijk met het verkeerde been uit bed gestapt. Direct al in de aanval en vervolgens zei hij dat hij onze bureaus nodig had voor een instructie in een totaal andere plaats. Met als gevolg dat wij om 19.00 nog met de bureaus aan het leegmaken waren en ze uit de kamer te zetten. Dat was niet leuk omdat we vandaag alleen nog een aantal stoelen hadden. Gelukkig bracht Barbara een paar kampeer tafels mee als noodvoorziening. Maar toch... Ik zat de hele dag met mijn computertje op schoot. (het heet niet voor niets lap top dus..)

Nu ja, je kunt er ook om lachen en vandaag werd er ook al een verontschuldiging aangeboden voor het gedrag. De bureaus hebben we niet terug gekregen (we laten nu onze gehuurde bureaus maar aanrukken).

Verder is het natuurlijk een en al lol en verdriet. Vandaag werden er twee kandidaten voor de vertaler functie voorgesteld. Een leuke jonge vrouw, die op het punt staat om te trouwen, en een jonge man die veel praatjes heeft, maar waarvan je maar moet afwachten of het waar is.

Wat nu te kiezen: beiden zijn goed in het Engels, maar zou je zo'n leuke meid willen bloot stellen aan die woeste werkers op de locatie? Ik weet het nog zo net niet. De jongen wil wel graag komen, maar gaat na 1 week al meteen voor 2 weken op vakantie.

Nu ja, eerst maar weer een nachtje slapen. Morgen is er weer een dag.